این حقیقت دنیاست که متاسفانه وقتی یه جنس و محصول خوب تو دنیا عرضه میشه که همه میخوان این بازی رو داشته باشن، این وسط کلی برند متفرقه هم میان یه محصول کپی اون محصول موفق تو بازار عرضه میکنن که فروش بیشتری داشته باشن. این موضوع البته فقط شامل برندهای متفرقه نمیشه و برندهای مطرح هم بعضی اوقات یه کپی‌ها یا به قول خودشون الهام‌گیری‌هایی از اون محصول بی‌نقص دارن تا بتونن مخاطب‌های بیشتری رو به خودشون جذب کنن.
این موضوع تو دنیای بازی‌های ویدیویی هم بارها اتفاق افتاده و بازی‌های زیادی تو این صنعت منتشر شدن که یه الهام‌گیری از بازی‌های محبوب و بزرگ هستند. یه مثال خیلی ساده بخوام براتون بزنم، میشه به مدل انیمیشن بازی‌های ناتی داگ اشاره کرد که بعد از انتشار بازی آنچارتد بود که اسکوئر انیکس فرنچایز Tomb Raider رو منتشر کرد و به عقیده خیلی‌ها، یه کپی کم‌نقص از فرنچایز آنچارتد بود.
اما یکی از فرنچایزهای بزرگی که تا به حال بارها مشابهش رو دیدیم، فرنچایز جی تی ای هستش. سازنده‌های بزرگ و کاربلد زیادی تا به حال سعی کردن بازیشون رو شبیه جی تی ای بسازن و المان‌های این فرنچایز رو… الهام بگیرن.
تو این مقاله از گیموشن آرت هم قراره بریم سراغ بازی های مشابه GTA که اگه یه گیمر نابلد میرفت تو مغازه که بازی بخره، به اسم جی تی ای تو کیسمون میذاشتن!
فهرست محتوا
بازی Saints Row
اینجا رو نویسنده داره واقعا از زبون خودش میگه؛ تو سال ۲۰۱۱ دسترسی به بازی‌های ویدیویی به سادگی الان نبود که بتونیم از استیم بازی بخریم یا این که بریم تو یه سایت دانلود با سرعت بالا بازی‌ها رو دانلود کنیم. اون موقع اکثر ما گیمرها می‌رفتیم تو مغازه‌های مختلف به صورت دیسک بازی‌ها رو تهیه می‌کردیم و من خودم تا سال ۲۰۱۱ خبر نداشتم که یه فرنچایزی به اسم به Saints Row وجود داره.
واسه همین وقتی از فروشنده راجع به بازی‌های جدید پرسیدم بهم گفت که جی تی ای جدید اومده؛ یعنی اگه لوگوی اول این بازی نبود حدس زدن این موضوع که این بازی جی تی ای نیست و در حقیقت Saints Row 3 هستش کار خیلی سختی بود. تقریبا اکثر موارد مربوط به این بازی شبیه به جی تی ای هستش.
از دنیای جهان باز تا دنیای گانگستری و هرج و مرجی که می‌تونید توی شهر ایجاد کنید، همه و همه شبیه به فرنچایز جی تی ای هستش. حتی تو بازی می‌تونید سوار وسایل نقلیه مختلف بشید و تو دنیای بازی گشت و گذار کنید. سینتز رو درست مثل جی تی ای یه دنیای سندباکس داره که می‌تونید ماموریت‌های اصلی و بخش داستانی رو دنبال کنید و اگه دلتون خواست هم می‌تونید بخش داستانی رو ول کنید و بزنید به دل دنیای بازی و هر مدل هرج و مرجی که می‌تونید رو درست کنید.
تفاوت اصلی سینتز رو با دنیای جی تی ای، تو اینه که سینتز رو یه کم درون مایه فانتزی رو داخلش داره. راکستار سعی می‌کنه که دنیا رو با همه سرگرم‌کننده بودنش، واقع‌گرایانه نگه‌داره اما سازنده‌های سینتز رو تمام تلاششون رو میکنن که همیشه بازی رو یه قدم سرگرم‌کننده‌تر از قبل کنن.
اما خب کنار همه شباهت‌هایی که سینتز رو و جی تی ای دارن، نمیشه کتمان کرد که فرنچایز سینتز رو خیلی سری خوش‌ساختیه و میشه از تجربه این بازی می‌تونید ساعت‌ها لذت ببرید.
بازی Sleeping Dogs
اسلیپینگ داگز یکی از تلاش‌های اسکوئر انیکس بود که بتونه یه دنیا شبیه به دنیای جی تی ای درست کنه که طرفدارهای این سبک و سیاق از بازی رو به سمت این محصول جذب کنه. باید اعتراف کرد که تلاش‌های اسکوئر انیکس تا حد زیادی جواب داد و این بازی انقدر خوب بود که تا همین حالا خیلی‌ها منتظر نشستن تا این بازی یه دنباله دریافت کنه و شاید خود اسکوئر انیکس هیچوقت فکرش رو نمی‌کرد که این بازی بتونه تا این حد موفق عمل کنه.
از خیلی لحاظ، به خصوص در زمینه آزادی عملی که تو گیمپلی بازی در اختیار مخاطب‌ها قرار داده میشه، این بازی تونست موفق عمل کنه. از لحاظ اکشن، شاید حتی بتونیم این بازی رو بهتر از جی تی ای بدونیم چون به جز گانپلی و شوتینگ جذاب بازی، سازنده‌ها تمام تلاششون رو کردن تا یه گیمپلی مبارزه‌ای تن به تن جذاب هم تو بازی قرار بدن و تو سبک خودش یکی از منحصربه‌فرد‌ترین نبردهای تن به تن رو توی این بازی می‌بینیم.
البته باید اعتراف کرد که از لحاظ دنیاسازی و پتانسیل داستان و روایت، هنوز خیلی مونده تا بازی مثل اسلیپینگ داگز بتونه به جی تی ای برسه. بازی با این که حالت سندباکس داره اما این حس رو به شما میده که مجبورید تو یه جریان خطی بازی رو دنبال کنید و این چیزی نیست که دوست داریم از بازی های مشابه GTA، ببینیم.
اما به طور کلی، اسلیپینگ داگز رو جدای از شباهتش به جی تی ای، حتما تجربه کنید که یکی از تجربه‌های متفاوت نسل هفتم بازی‌های ویدیویی هستش و امیدوارم که اسکوئر انیکس سر عقل بیاد و دنباله این بازی رو تو نسل نهم منتشر کنه. هم‌چنین لازم به ذکره که اسکوئر انیکس یه نسخه صیقل یافته از این بازی رو برای کنسول‌های نسل هشتمی هم منتشر کرد که جلوه‌های بصری و به طور کلی عملکرد بازی رو بهتر از قبل می‌کنه.
بازی Watch Dogs
یوبی‌سافت هم به جمع کپی … ببخشید الهام‌کارها رسید. یعنی وقتی بازی واچ داگز تو مراسم E3 رونمایی شد، همه مطمئن بودن که این بازی قراره رقیب مستقیم جی تی ای باشه. حتی یه سری فن بوی پیدا شده بودن که میگفتن میخ آخر به تابوت جی تی ای زده شد و یوبی‌سافت اومده که کاسبی راکستار رو به هم بریزه. اما خب همونطور که انتظار دارید، این اتفاق به هیچ‌وجه نیفتاد و حتی انتقادهای زیادی هم به این بازی شد.
از لحاظ ایده و پتانسیل میشه گفت که واچ داگز می‌تونست یه بازی بی‌نقص باشه و واقعا می‌تونست یه رقیب جدی برای جی تی ای محسوب بهش؛ دقت کنید، رقیب جدی نه این که بزنه کاسه کوزه جی تی ای رو خورد و خاکشیر کنه. اما خب تو پیاده‌سازی اونقدری که باید، یوبی‌سافت نتونست خوب عمل کنه. دلیل اصلیش هم برمیگرده به تفاوتی که بین نمایش‌های بازی و نسخه نهایی وجود داشت. تو نسخه‌های دمو و نمایشی بازی انقدر همه‌چیز خوشگل و خفن بود که انگار یوبی‌سافت یه نسل جلوتر از همه افتاده بود اما تو نسخه نهایی جلوه‌های بصری اونقدری که باید جالب نبود و حتی بعضی از المان‌های گیمپلی هم تو نسخه نهایی حذف شده بود و المان‌هایی هم که تو بازی قرار داشت اونقدری که تو نمایش‌ها به نظر می‌رسید، نرم و روون نبود.
اما نسخه نهایی بازی اونقدرها هم بد نبود و میشد به عنوان یه فرنچایز جدید یوبی‌سافت اون رو قبول کرد و از تجربه‌اش لذت برد. اما خب مارکتینگی که یوبی‌سافت انجام داده بود، به ما چیز دیگه‌ای رو میگفت و حتی تو نمایش‌های بازی واسه جی تی ای و راکستار کری می‌خوندن. نکته جالب اینه که درست تو همون سال قسمت چهارم سینتز رو منتشر شده بود و یه جنگ جالبی بین طرفدارهای هر سه فرنچایز منتشر شد. اما راکستار اون سال تونست جایزه بهترین بازی سال رو به خاطر ساختن جی تی ای ۵ به دست بیاره.
بازی Mafia
این یکی که اصلا نگم براتون؛ پشت شهرداری یا میدون توپخونه که میرفتی، این بازی رو به اسم جی تی ای مافیایی یا جی تی ای مدل قدیمی میفروختن و وقتی که بازی رو تجربه می‌کردیم هم حس می‌کردیم که واقعا داریم یکی از بازی هایی که مشابه GTA هستن بازی می‌کنیم. اما خب مافیا با بازی‌های قبلی که نام بردیم یه فرق کلی داره و اونم اینه که سازنده این بازی هیچ سعی‌ای نکرده بود که بخواد جایگزین GTA باشه و با این که بعضی از المان‌ها شباهت زیادی به GTA داشت اما همه چیز تو بازی جوری کنار هم قرار گرفته بود تا بتونیم به این بازی خیلی مستقل‌تر از فرنچایزی مثل جی تی ای نگاه کنیم.
داستان جذاب و درگیرکننده مافیا اولین المانی بود که حتی برای ما می‌تونست با جی تی ای سن آندریاس برابری کنه و همه چیز تو روایت انقدر زیبا کنار هم قرار گرفته که کافیه یه بازی بازی رو تجربه کنید تا متوجه بشید چقدر مافیا می‌تونه بازی کاملی باشه. اما خب همه چی تو داستان بازی ختم نمیشه؛ اتمسفر جذاب و منحصر به فرد بازی با اون ماشین‌های قدیمی و کلاسیک و یک شهر پر از مامورهای فاسد و افراد مافیا که میشه ترس رو تو جای جای شهر و شهروندان دید.
فرق بزرگی که مافیا و جی تی ای به جز اتمسفر قدیمی‌تر مافیا دارن، تو آزادی عمل جفت بازی‌ها هستش. با این که رانندگی تو شهر مافیا هم مثل جی تی ای جذابه و می‌تونید راه‌های زیادی رو برای انجام ماموریت‌ها پیش ببرید، اما تو کل بازی احساس می‌کنید که تو یه روایت خطی قرار گرفتین که نمیتونید خیلی ساده آزادی عمل داشته باشید.
بازی The Simpsons: Hit & Run
جی تی ای تو دنیای سیمپسون‌ها. شاید اول بخندید و براتون مسخره به نظر بیاد اما واقعا بازی هیت اند ران عنوان جذابیه و فقط کافیه یه ساعت به این بازی فرصت بدید تا شما رو غرق خودش بکنه و بتونید تا ساعت‌ها به تجربه این بازی بپردازید و از تجربه این بازی لذت ببرید. سازنده‌ها این بازی رو سعی کردن مثل جی تی ای در بیارن اما نه به خاطر این که بتونن مثل جی تی ای بفروشن یا این که یه رقیب جدی برای GTA باشن. از اونجا که بازی تو دنیای سیمپسون‌ها هستش، خیلی ساده می‌تونیم پی ببریم که سازنده‌ها یه جورایی قصد شوخی کردن با فرنچایز جی تی ای رو دارن و واسه همین تمام سعیشون رو کردن که المان‌هاشون رو مشابه در بیارن.
حتی خیلی از رسانه‌ها به این بازی نمره بالایی دادن و یکی از بهترین المان‌های این بازی رو رانندگی داخل بازی دونستن که این خیلی موضوع مهمیه. چون پیاده‌سازی یه سیستم رانندگی درست حتی تو بازی‌های خیلی بزرگ و AAA با کلی بودجه هم کار خیلی سختیه و خیلی از استودیوهای بازی‌سازی نمی‌تونن این کار رو به خوبی انجام بدن. اما سازنده‌های هیت اند ران به استادانه‌ترین شکل ممکن این کار رو انجام میدن.
از طرف دیگه هم اگه سریال سیمپسون رو دنبال کرده باشید، با شخصیت‌های دنیای این بازی هم ارتباط خاصی می‌گیرید و بازی کردن با هومر سیمپسون دوست داشتنی و ارتباط گرفتن با بارت و شخصیت‌های جذاب دیگه این دنیا خودش یه دلیل کافی هستش که بخوایم بریم سراغ این بازی. از همه مهم‌تر: تو این بازی سازنده‌های سیمپسون دارن GTA رو مسخره میکنن. دیگه چه دلیلی مهم‌تر از این که بخوایم بازی جی تی ای رو تجربه کنیم.
بازی True Crime
بازی ترو کرایم اما بر خلاف دو بازی قبلی که راجع بهشون صحبت کردیم، کلا سعی داره یه کلون از جی تی ای باشه. انقدر المان‌های این بازی دقیق از جی تی ای کپی شده که اصلا نمی‌دونیم ترو کرایم GTA هستش یا جی تی ای ترو کرایم هستش. یه کم حرفم گیچ‌کننده بود اما خب خودتون منظورم رو میفهمید دیگه. تمام المان‌های این بازی از دنیای جی تی ای کپی شده و این کپی بعضی جاها خیلی استادانس اما اکثر جاها خیلی ناشیانس.
سازنده‌های بازی سعی کردن با آوردن شخصیت‌های معروفی مثل اسنوپ داگ و ردمن داخل این بازی سعی کنن که یه کم فضای بازی رو گنگ‌تر از GTA بکنن اما خب همیشه اتمسفر، داستان و روایت GTA یه جوری هستش که نمیشه به راحتی کپیش کرد و راکستار نورث همیشه تو این زمینه یه قدم از بقیه رقیب‌هاش و کلون‌هاش جلوتر بوده. کاری که ترو کرایم به هیچ‌وجه نتونست خوب انجام بده و داستانش به هیچ‌وجه نتونست به اندازه جی تی ای درگیرکننده باشه.
البته باید این رو هم اشاره کنیم که ترو کرایم وقتی منتشر شد تقریبا طرفدارهای زیادی رو به دست آورد اما خب همه این بازی رو به خاطر سرگرم‌شدن چند ساعته دوست داشتن و هیچکس قبول نداشت که این فرنچایز می‌تونه جای جی تی ای رو بگیره. همین اتفاق هم افتاد و با این که دنباله برای ترو کرایم ساخته شد اما خب هیچوقت نتونست ادامه‌دار باشه و یه رقیب جدی برای فرنچایز محبوبی مثل GTA محسوب بشه.
بازی Crackdown 3
کرک داون ۳ قرار بود اون بازی موفق مایکروسافت باشه که این کمپانی رو به عرصه بازی‌های انحصاری جذاب برگردونه و خب به طور کلی هم بخوایم حساب کنیم، دو قسمت قبلی این بازی به نوبه خودش خیلی جذاب بود. دو قسمت ابتدایی این فرنچایز المان‌هایی رو از GTA قرض گرفته بود و سازنده قول داده بودن که قسمت سوم قراره خیلی دنیای بزرگ‌تری داشته باشه و پلیرها می‌تونن آزادی عمل بیشتری رو در طول تجربه این بازی داشته باشن.
اما زمانی که بازی منتشر شد، انقدر انتقادهای زیادی به این بازی وارد بود و نمرات پایینی دریافت کرد که به راحتی و در کمتر از یه ماه فراموش شد. اما زمانی که این بازی رو تجربه می‌کردیم، کاملا متوجه بودیم که سازنده‌ها تمام تلاش خودشون رو کرده بودن که بازی رو تا حد زیادی شبیه به فرنچایز GTA در بیارن. از لحاظ آزادی عمل، مدل رانندگی و این موضوع که می‌تونستیم وارد خیلی از ساختمون‌های موجود تو بازی بشیم، بازی کرک داون ۳ یه کلون GTA شده بود.
اما خب، تو پیاده‌سازی کلی بازی انقدر ضعیف بود که خیلی زود به دست فراموشی سپرده شد. اما مشخصا مایکروسافت در آینده احتمالا سرمایه‌گذاری بیشتری روی این بازی انجام میده؛ به این خاطر که کمپانی بزرگی مثل مایکروسافت قطعا منابع و بودجه لازم برای تولید یه رقیب جدی برای GTA رو داره و یکی از کمپانی‌هایی که شاید در آینده توانایی این رو داشته باشه که تاج و تخت جی تی ای رو نابود کنه، کمپانی مایکروسافت هستش.
بازی Wheelman
بازی ویلمن از اون دسته بازی‌هایی بود که قبل از انتشارش همه فکر می‌کردن احتمالا این قراره یه فرنچایز سالانه بشه که هر قسمتش بزرگ‌تر و کامل‌تر از قسمت قبلیش بشه و کم کم جای فرنچایزی مثل جی تی ای رو بگیره. اما خب این اتفاق هیچوقت نیتفاد؛ نه که بازی بد باشه‌ها! بازی به طور کلی المان‌های جذابی داشت و بخش رانندگیش تا حد زیادی دوست داشتنی بود و میشد روش به عنوان یه بازی خوب برای رانندگی رکدن و لذت بردن از محیط و اتمسفر بازی حساب کرد.
اما اگه این بازی خیلی خوب بود و ناشر بازی از فروش این عنوان راضی بود، خب قطعا این بازی ادامه پیدا می‌کرد و قسمت‌های بعدیش رو هم تا الان تجربه می‌کردیم. اما خب همونطور که می‌بینید، شاید ۹۰ درصد شمایی که الان دارید این ویدیو رو می‌بینید به هیچ‌وجه بازی Wheelman رو به خاطر نداشته باشید و ندونید که اصلا این بازی سازندش کیه و ناشرش کیه.
اما اگه بدتون نمیاد به بازی‌های قدیمی یه شانس بدید، بازی Wheelman ارزش یک بار یا حداقل چندساعت تجربه رو داره چون با این که خیلی سعیش رو کرده بود که یکی از بازی های مشابه GTA باشه، اما یه سری المان‌های کاملا جدید به خصوص تو بخش رانندگیش رو به میان آورده بود. مشکل اصلی این بازی تو داستان و البته آزادی عمل بازی بود. بازی اوقندری که باید به شما آزادی عمل نمیده و داستان بازی تا حدی بده که هیچ دلیلی بهتون نمیده که خودتون رو درگیر این بازی بکنید.
فکر نکنم دیگه هیچوقت قسمت جدیدی تو فرنچایز ویلمن رو ببینیم اما اگه سازنده‌های این بازی بخوان شانسی به این فرنچایز بدن، باید خیلی بهتر عمل کنن.
بازی Godfather
کلا یه زمان مد بود که استودیوهای بازی‌سازی می‌رفتن سراغ بازی بر اساس فرنچایزهای محبوب سینمایی. پدرخوانده یا همون گادفادر هم یکی از فرنچایزهای سینمایی بود که خیلی زود تونست مورد توجه سازنده‌ها قرار بگیره. بیشتر این توجه به خاطر موفقیت بازی مافیا بود و از اونجا که مافیا رو به عنوان یه GTA قدیمی و مافیایی می‌شناختیم، باعث شد تا چند بازی تو سبک مافیا ساخته بشه بلکه بتونن از ترند بودن بازی‌های مافیایی اون زمان استفاده کنن و خب چه اسمی بزرگ‌تر از اسم پدرخوانده که ازش استفاده کنن.
این بازی به طور کلی جالب بود؛ یعنی داستانی که تو بازی ارائه میدن انقدر جذاب بود که بتونیم تا ساعت‌ها ازش لذت ببریم؛ اما خب آزادی عمل، آزادی عمل و آزادی عمل! نمیدونم چرا هیچ بازی نمی‌تونه آزادی عملی که جی تی ای به پلیرهاش میده رو ارائه بده. همه چیز تو این بازی خیلی خطیه و از یه جای به بعد هم داستان براتون حوصله‌سربر میشه.
بعضی از داستان‌ها و روایت‌ها در حالی جذابه که تو مدیوم مخصوص به خودش باشه؛ مثلا فیلم گادفادر به خودی خودش خیلی قشنگ و جذابه اما خب دلیلی وجود نداره که بتونیم از تجربه این داستان در قالب مدیوم ویدیوگیم لذت ببریم. البته سازنده‌ها به جز قسمت اول این فرنچایز، یه بازی دیگه هم تو فرنچایز ویدیوگیم گادفادر هم ساختن و همینجا بود که فرنچایز گادفادر خاتمه پیدا کرد.
بازی Sunset Overdrive
قبل از این که استودیوی اینسامنیاک به صورت رسمی به یکی از استودیوهای زیرمجموعه پلی‌استیشن تبدیل بشه و فرنچایز دوست‌داشتنی اسپایدرمن رو آغاز کنه، این استودیو به صورت مستقل کار می‌کرد و طی دوران مستقلش، یه بازی به صورت انحصاری برای اکس باکس با نام Sunset Overdrive منتشر کرد که از هر لحاظ واقعا یه بازی خارق‌العاده و سرگرم‌کننده بود.
این بازی همه المان‌های خوبی که نیاز داریم رو داشت؛ از آزادی عمل، اکشن جذاب و جلوه‌های بصری چشم‌نواز گرفته تا داستان و روایت درگیرکننده که باعث شد نمره‌های خوبی هم از سمت رسانه‌ها بگیره و پلیرها هم استقبال خوبی از این بازی کنن. من نمیدونم مایکروسافت چرا دوباره سراغ اینسامنیاک نرفت که بازم براشون بازی‌های جذاب بسازه.
خیلی از پلیرها معتقد بودن که حس و حالی که سانست اوردرایو بهشون میداد، با حس و حالی که حین تجربه جی تی ای داشتن، برابری می‌کرد. به همین خاطر هم هستش که با همین بازی لیست رو تموم می‌کنیم به عنوان یه بازی که خیلی شبیه جی تی ای هستش و امکان داره خیلی‌هاتون گول خورده باشید که دارید قسمت جدید جی تی ای رو دانلود می‌کنید!
این شما و این هم ده تا از بازی‌هایی که شبیه جی تی ای هستن یا با اسم جی تی ای تو کیسمون کردن. نظر شما چیه؟ چه بازی دیگه‌ای هستش که می‌تونید نام ببرید که شباهت زیادی به جی تی ای دارن یا به اسم جی تی ای اونو خریدید یا دانلود کردید؟
