تو بعضی بازیها، یه سری دشمن وجود دارن که واقعا هیچوقت دوست نداریم دوباره باهاشون روبرو بشیم. تو این بازیها فرقی نمیکنه چقدر قدرتتون زیاده و معمولا دشمنهای عادی رو چقدر ساده شکست میدیدید؛ در هر صورت یه دستهی متفاوت از دشمنهای ترسناک وجود داره که هیچوقت دوست ندارید باهاشون روبرو بشید و همون یه باری هم که در طول بازی مجبورید ازشون عبور کنید، ترجیح میدید تا جایی که ممکنه از دستشون فرار کنید و اصلا باهاشون درگیر نشید. بعضی از بازیسازها این دسته از دشمنها رو ممکنه بزرگتر از دشمنهای دیگه در نظر بگیرن و از این طریق اونها رو چالشبرانگیزتر کنن. بعضیها ممکنه اونها رو سریعتر در نظر بگیرن، طوری که اصلا نشه بهشون ضربه زد. اما بعضی بازیسازها این دسته از دشمنهای خاص خودشون رو نه بزرگتر و سریعتر، بلکه ترسناکتر از دشمنهای معمولی دیگه طراحی میکنن. وقتی هم که میگیم ترسناکتر، یعنی کل مرحلهای که قراره باهاشون روبرو بشیم، همهچیز در رابطه باهاش قراره ترسناک باشه و مدام دلهره داشته باشیم. بریم تا با هم دیگه چندتا از ترسناکترین دشمنهای داخل بازیها که فقط از دستشون فرار کردیم رو مرور کنیم.
فهرست محتوا
معلم تو بازی Little Nightmares 2
تو اولین مورد میخوام یه مثال بزنم که کاملا متوجه بشید منظورم از دشمنهای ترسناکی که فقط و فقط باید از دستشون فرار کنید، چیه؟ سری بازی Little Nightmares به شکل بسیار خلاقانهای همیشه سعی کرده کابوسهای دوران کودکیمون رو در قالب یه بازی ویدئویی بذاره جلومون و بهمون این فرصت رو بده که اون کابوسها رو در لحظه زندگی کنیم. یکی از این کابوسها که درست از دل بچگی و دوران مدرسه در اومده، مرحلهی مدرسه تو بازی Little Nightmares 2ئِه. دشمنی که بازی تو این مرحله میذاره جلومون، یه معلم بیمخ و عصبانیه که حقیقتا شباهتهای زیادی به بعضی از معلمای دوران بچگیمون داره! اصلا کل دشمنهای عجیب و غریب و ترسناک تو دوتا نسخهی Little Nightmares یه طرف، این معلم قاطی پاطی گردنکش یه طرف. وقتی میگم گردنکش، منظورم اینه واقعا گردنش کش میاد. مثلا موقعی که خودتونو به داخل کانال کولر میرسونید و فکر میکنید از شرش خلاص شدید، یهو سرشو میاره داخل کانال و حالا هی شما بدو، هی گردن اون کش بیا! همه چیز در رابطه با این NPC اینجوریه که راهی به جز فرار کردن نیست.
Blind Ones تو سری Metro
سری بازی Metro به عنوان فرنچایزی که تو یه دنیای پساآخرالزمانی که توش مردم بعد از یک بمباران هستهای به داخل تونلهای مترو پناه بردن و موجودات روی سطح زمین همگی جهش یافته شدن، پر از دشمنهای ترسناک و سرسختیه که با توجه به کمبود همیشگی مهمات، معمولا ترجیهتون اینه که از دستشون فرار کنید. منتها تو کل سری یه دستهی خاص از دشمنها وجود دارن که با همهی دشمنهای داخل بازی فرق میکنن و یجور دیگهای بازیکنا رو به وحشت میندازن. این دسته از دشمنهای ترسناک تو سری مترو با اسم Blind Ones شناخته میشن. اگه بخوایم ترجمش کنیم میشه یچی مثل “اونایی که کورن!”. این دشمنها در واقع یه دستهی جهش یافته از گوریلها هستن که جثهی خیلی بزرگتری دارن و معمولا تو مراحل پایانی هر بازی باهاشون روبرو میشید. نکتهی خیلی عجیب در رابطه با این گوریلها اینه که علاوه بر اینکه خیلی قویان و به همین راحتیها از پا در نمیان، بعضی جاها یهو شروع میکنن به صحبت کردن و همین صحبت کردنشون بیشتر از عنصر دیگهای تو بازیهای مترو شما رو به وحشت میندازه. موقعی که اصلا انتظار ندارید همچین موجودی بتونه صحبت کنه، با یه صدای خیلی عجیبی شروع میکنن به حرف زدن و مو به تنتون سیخ میکنن. مرحلهی آخر بازی Metro Exodus شما رو با یه گله از این گوریلها تنها میذاره و تنها کاری که از دستتون بر میاد اینه که فرار کنید. چون مهمات خیلی کمه و اونا هم خیلی سرسختن!
Headlessها تو بازی Sekiro: Shadows Die Twice
تو بازی Sekiro: Shadows Die Twice دشمنهای زیادی وجود دارن که واقعا دوست ندارید بیشتر از یه بار باهاشون مواجه بشید. اما یه دستهی به خصوص از دشمنها تو این بازی هست که حتی به حرفهایترین پلیرهای این بازی هم استرس زیادی میدن و کسی نیستن جز Headlessها! این دشمنهای ترسناک همونطور که از اسمشون معلومه، موجودات بدون سری هستن که به تعداد 5تا ازشون تو کل بازی وجود داره. نحوهی مبارزه با این هدلسها با کل دشمنای داخل بازی متفاوته و دقیقا همین نحوهی مبارزه کردنشونه که باعث شده انقدر ترسناک به نظر برسن. هدلسها تو محیط اطراف خودشون یجور مِه خاصی رو پخش میکنن که باعث میشه سرعتتون خیلی کم بشه و تقریبا نتونید حتی جاخالی بدید ضرباتشون رو. اونها هرلحظه میتونن داخل این مه تلهپورت کنن و از پشت سر با یه ضربه کاراتونو انجام بدن. بدتر از همه اینه که هر ضربهای که به شما میزنن، حتی اگه اون رو با شمشیرتون deflect کنید هم همچنان باعث پر شدن نوار وحشت یا همون Terror شما میشه. نواری که اگه پر بشه بلافاصله کشته میشید. به همهی موارد این رو هم اضافه کنید که هدلسها معمولا تو دورترین، مخفیترین و تاریکترین نقاط بازی پیدا میشن و وحشتناکترین ساندترک بازی هم دقیقا موقع مبارزه با اونها پلی میشه!
Endoskeletonها تو بازی Five Nights at Freddy’s: Security Breach
سری بازی Five Nights at Freddy’s همیشه به عنوان سری بازی ترسناکی شناخته میشه که پر شده از جامپ اسکرهایی که مدام شما رو از جا میپرونه و هیچوقت بهشون عادت نمیکنید. تو بازی Five Nights at Freddy’s: Security Breach که جدیدترین نسخه از این سری به حساب میاد، یه NPC جدید به بازی اضافه شده که راستشو بخواید یکی از بدترین دشمنهای ترسناکییه که تا حالا تو سری Five Nights at Freddy’s باهاش روبرو شدیم. اگه سری بازی Five Nights at Freddy’s بازی کرده باشید، میدونید که دشمنهای اصلی شما تو این بازی، عروسکهای روباتیکی هستن که انگار تسخیر شدن و دنبال شکار کردن شخصیت اصلی بازیان. این عروسکی که داریم دربارش حرف میزنیم، در واقع یه روبات قدبلنده که حتی ظاهر عروسکی هم نداره و با اسم Endoskeleton شناخته میشه و تعداد زیادی ازشون تو نسخهی Security Breach وجود داره. نحوهی مواجه شدن با این روباتها این شکلیه که تا وقتی چراغ قوهی خودتون رو به سمتشون نگه دارید و مستقیما به اونها نگاه کنید، هیچ حرکتی نمیکنن و کاملا بیخطرن. اما به محض اینکه چشمهاتون رو از روشون بردارید از پشت سر به سمتتون حملهور میشن و بعد با یه جامپ اسکر از خجالتتون در میان. فکرشو کنید وارد یک راهرو شدید که مسیرتون از بین دوتا Endoskeleton رد میشه. یعنی یکی جلوتونه و یکی پشت سرتون و تنها کاری که از دستتون بر میاد اینه که فرار کنید!
Fingercreeperها تو بازی Elden Ring
معمولا ماهیت خیلی از دشمنها تو بازیهای سولزلایک اینه که شما رو از خودشون فراری بدن، اما یه دستهی بخصوص از دشمنها تو بازی Elden Ring وجود داره که به دلایل نامشخصی، همچنان به انتخاب خیلی از پلیرها به عنوان تومخیترین دشمن بازی شناخته میشه. این دشمنها که با اسم Fingercreeper شناخته میشن، یک سری دست هستن که انگشتهای زیادی دارن و مثل عنکبوت از دیوارها بالا میرن. احتمالا میشه اونها رو عجیبترین پروندهی طراحی کاراکتر تو بازی Elden Ring در نظر گرفت که دقیقا همین شباهتشون به عنکبوتها و در عین حال دست بودنشونه که باعث شده انقدر گیمرها ازشون متنفر باشن. اولین جایی که تو بازی با Fingercreeperها مواجه میشید، قلعهی Caria Manor هست که باز هم به عقیدهی خیلی از پلیرها، یکی از بدترین رونماییها از یه دشمن جدید تو این بازی محسوب میشه. تو اولین برخورد اصلا متوجه حضور این دستها نمیشید چون تا بحال اونها رو ندیدید، اما یکم که جلوتر میرید از در و دیوار به سمتتون سرازیر میشن و با اون سیستم مبارزهی عجیبشون بهتون حمله میکنن. من که به شخصه ترجیح میدم تنهایی با همهی کلاغهای منطقهی Caelid مبارزه کنم اما دیگه این دستها این مدلی از بالای دیوار نپرن روم.
هانترها تو بازی Dead Space: Remake
ریمیک بازی Dead Space واقعا بهترین اتفاقی بود که میتونست برای طرفدارهای بازیهای ترسناک فضایی رخ بده. محیطهای پرجزئیات و تاریک این بازی در کنار صداگذاری وحشتناک نکرومورفها یکی از ترسناکترین تجربههای شما رو رقم میزنه اما یه سری دشمنهای ترسناک تو این بازی هستن که واقعا هرچقدر هم که طرفدار بازی Dead Space باشید هیچوقت دوست ندارید باهاشون روبرو بشید. امیدوارم اگه هنوز سراغ این بازی نرفتید، با مطلع شدن از حضور همچین دشمنی بیخیال تجربهی Dead Space: Remake نشید! این دشمنها اسمشون هانتره و همونطور که از اسمشون معلومه اومدن که فقط شکارتون کنن. شما در واقع هیچکاری نمیتونید برای متوقف کردن اونها انجام بدید. حتی اگه تمام مهماتتون رو هم روشون خالی کنید و بدنشون رو به تیکههای کوچیک تقسیم کنید هم باز دوباره اندامهاشون رشد میکنن و به حالت قبلی برمیگردن. هوشمندانهترین کاری که میتونید بکنید اینه که سرعت اونها رو کم کنید و پا به فرار بذارید. تو بعضی از موقعیتها، همزمان وقتی که یک هانتر داره دنبالتون میکنه، باید تو محیط اطرافتون یک معما حل کنید و این دقیقا موقعیتیه که اصلا دوست ندارید براتون پیش بیاد!
خانواده Baker تو بازی Resident Evil 7
سری بازی Resident Evil همیشه میزبان آنتاگونیستهای وحشتناکی بوده که در طول چند مرحله شخصیت اصلی رو تعقیب میکنن و شما هم هیچ کاری از دستتون برای متوقف کردنشون بر نمیاد! از Mr. X تو ریمیک Resident Evil 2 و نمسیس تو ریمیک Resident Evil 3 بگیر تا لیدی دیمیترس تو Resident Evil Village! اما اگه از من بپرسید ترسناکترین تجربه بین تمام تعقیب و گریزهای سری Resident Evil کدومه؟ قطعا انتخاب من خانوادهی Baker تو بازی Resident Evil 7! و منظورم از خانوادهی بیکر هم مشخصا آقای جک بیکر و خانم مارگارت بیکر هستش! این زن و شوهر روانی، هرکدوم یه مرحله تعقیب و گریز پر از جامپ اسکر دارن که حسابی دمار از روزگارتون در میاره. بدترین مورد در رابطه با این تعقیب و گریزها اینه که چندین بار فکر میکنید بالاخره از پسشون بر اومدید و متوقفشون کردید، اما باز هم در کمال ناباوری از جاشون بلند میشن و وحشیتر از قبل بهتون حمله میکنن. اگه میخواید طعم واقعی فرار از مرگ رو بچشید حتما بازی Resident Evil 7 رو تجربه کنید و یه سری به خانوادهی بیکر بزنید.